اسید آدپیک مهمترین اسید دی کربوکسیلیک است که در حدود 2/5 میلیارد کیلوگرم در سال تولید می شود.
این است که عمدتا در تولید نایلون استفاده می شود. در طبیعت نسبتا به ندرت رخ می دهد.
دارای طعم تند است و همچنین به عنوان عامل افزودنی و ژل در ژله یا ژلاتین استفاده می شود.
همچنین در برخی از آنتی اسیدهای کربنات کلسیم مورد استفاده قرار می گیرد تا آنها را ترش کند.
اسید ادپیک نیز در قرص های فرمولاسیون کنترل شده به منظور دریافت آزادی مستقل از pH برای هر دو دارو ضعیف اساسی و ضعیف اسیدی وارد شده است.
اسید ادپیک در ادرار و خون به طور معمول از لحاظ زیست محیطی است و نشانگر زیستی خوبی از مصرف ژله است.
در واقع، یک بیماری که به نام اسیدوریا آدپیک شناخته می شود، در واقع یک مصنوعی از مصرف ژله است.
با این حال، اختلالات خاصی مانند دیابت می تواند باعث افزایش سطح ادرار و سایر اسیدها (مانند اسید سوئیریک) در ادرار شود.
علاوه بر این، اسید آدپیک نیز با کمبود 3 هیدروکسی 3-methylglutaryl-CoA لیائاز، کمبود کارنیتین آکیلارکارینیت پرونوکاز، کمبود مالونیل-کوا دکربوکسیلاز و کمبود زنجیره آکیل-کئوآاد دهیدروژناز همراه است که خطاهای متابولیسم است. .
اسید آدپیک جامد کریستالی سفید است.
در آب حل نشده است. خطر اولیه تهدید به محیط زیست است.
باید اقدامات فوری برای محدود کردن گسترش آن به محیط زیست صورت گیرد.
برای استفاده از پلاستیک ها و فوم ها و برای استفاده های دیگر کاربرد دارد.
ساختار اسید آدپیک
اسید آدپیک اسید آلی است که دارای شش اتم کربن است و همچنین دارای دو گروه کربوکسیلات (-COOH) است که به ترمینال کربن در زنجیره متصل هستند. از آنجا که اسید آدپیک حاوی دو گروه کربوکسیلات است، گاهی اوقات به عنوان دی اسید نامیده می شود. تمام اتم های دیگر کربن در اسید آدپیک حاوی دو هیدروژن هستند و این کربن ها به عنوان کربن های اشباع نامیده می شوند، زیرا آنها حاوی حداکثر تعداد هیدروژن هایی هستند که احتمالا می توانند جایگزین شوند.
کلیپ مرتبط:
برای مطالعه مطالب مرتبط در این زمینه و تماس با ما می توانید به کانال تلگرام سورن شیمی مراجعه فرمایید.